Koningsdag was topsport voor Sint-Joris
De koninklijke familie bezocht dit jaar op Koningsdag de binnenstad van Amersfoort. EHBO-vereniging Sint-Joris was gevraagd om paraat te zijn.
Evenementencoördinator John van der Last was erg vereerd met de keuze voor zijn vereniging, maar besefte tegelijkertijd dat het een van haar grootste klussen zou worden. “Alleen zou me dat niet gaan lukken, daarom heb ik onze secretaris Ton Arbon ingeschakeld. Hij heeft ook veel ervaring met het inplannen van mensen. Zodoende konden we deze dag, samen met onze vrijwilligers van de EHBO, tot een succes maken.”
Achteraf bleek dat het evenement 50.000 bezoekers had getrokken, terwijl het op tv door 2,4 miljoen mensen was bekeken.
Passie en ervaring
John van der Last (65) is een door de wol geverfde EHBO-man, die in 1970 zijn EHBO-diploma behaalde. Daarna raakte hij zoetjesaan steeds nauwer verbonden met zijn vereniging, Sint-Joris. Hij werd penningmeester en evenementencoördinator.
John heeft op veel evenementen geholpen, ook grootschalige. In 1984 assisteerde hij bij het bezoek van paus Johannes Paulus II aan Amersfoort. “Daar kwam heel veel bij kijken. Iedere medewerker werd gescreend en geregistreerd. Ik weet nog dat ik toen mijn eerste draagbare telefoon kreeg, formaat koelkast”, zegt hij met een lach.
Sint-Joris telt 132 leden, van wie er twaalf de harde kern vormen. “Die zijn dag en nacht beschikbaar”, zegt John. “Dat is onze kracht. Onze vereniging is erg actief en assisteert op tal van evenementen in de stad en daarbuiten, van jazzfestival tot marathon. Daarom zijn ze voor deze klus waarschijnlijk bij ons terechtgekomen, vanwege onze inzet en ervaring.”
Binnen de vereniging staat John bekend als een regelneef, iemand die alles aanstuurt en de contacten onderhoudt met politie, brandweer en ambulancediensten. “Ik ben wel een bezige bij”, knikt de Amersfoorter. “Altijd druk om alles op rolletjes te laten lopen. Het is tenslotte een serieuze business, het gaat om de gezondheid van mensen en je wilt geen schadeclaim aan je broek krijgen.”
Intensieve voorbereiding
Aan het bezoek van de koninklijke familie ging een intensieve voorbereiding vooraf, aldus John. “De organisatie is in handen van een geroutineerde werkgroep die alles zorgvuldig coördineert en de veiligheid vooropstelt. Het begint al maanden van tevoren. In november kwam het verzoek bij onze vereniging binnen. In februari volgden de specificaties: wat er van ons werd verwacht, welke kleding we droegen, het aantal bedden en AED’s, of de verbanddozen in orde waren, enzovoort.”
John schoof verschillende keren voor overleg aan op het stadhuis. “Tijdens die bijeenkomsten waren misschien wel zestig mensen aanwezig. Medewerkers van het leger, de brandweer, de GHOR (Geneeskundige Hulpverleningsorganisatie in de Regio), noem maar op. Er werd ook besproken wat het scenario was wanneer er iets ernstigs zou gebeuren en er paniek zou uitbreken. We wisten waar we aan toe waren. Dit soort evenementen is topsport.”
“Aanvankelijk waren er 24 EHBO’ers nodig, maar twee weken voor de 27e april kregen we het verzoek nog 12 mensen extra beschikbaar te stellen. Dat was even schakelen voor ons, want waar haal je die zo gauw vandaan? Maar het is ons gelukt.”
“Verder was er veel mailverkeer om alles vlekkeloos af te stemmen. In de vooravond van Koningsdag was er een briefing en ’s ochtends vroeg werden de puntjes op de i gezet. Daarna zijn we met twee bussen naar de binnenstad gereden. Die was hermetisch afgezet. In de haven lag een complete duikersploeg in het water.”
In de binnenstad van Amersfoort zou het koninklijk gezelschap een route van enkele kilometers bewandelen. Deze route was zwaar beveiligd. John: “Het hele traject was ingedeeld in een aantal van elkaar gescheiden zones, waarbinnen onze EHBO’ers een plek kregen. Iedereen had zijn EHBO-tas bij zich en er waren acht AED’s voor het grijpen. Verder was er een dokter en een verpleegkundige aanwezig. Er stonden vier ambulances klaar en op de achtergrond waren er nog meer beschikbaar.”
Als coördinator deelt John de personele bezetting in. “Ik zorg altijd dat er twee mensen samen op een post zitten. ‘Eén EHBO’er is geen EHBO’er’, zeggen ze wel eens. Doordat ik al wat langer meedraai, ken ik de mensen in mijn team goed en kan ik de karakters die elkaar aanvullen bij elkaar zetten.”
Veel voldoening
Als we de balans opmaken, hoe is de dag voor Sint-Joris verlopen? “Heel goed”, zegt John. “Er was een vrouw die onwel was geworden op het plein. Die is met de ambulance afgevoerd, maar dat viel uiteindelijk mee. Een andere man had een anafylactische shock en kreeg een allergische reactie. Afgezien van deze twee voorvallen waren er nog wat kleine valpartijtjes en schaafwondjes, maar al met al niets ernstigs. Dan is voor ons de dag geslaagd. Dat hebben we dankzij de samenwerking met secretaris Ton Arbon en onze vele gedreven vrijwilligers toch maar mooi met elkaar geflikt, denk ik dan.”
Voor John en zijn team was Koningsdag een lange en drukke dag, maar vraag hem niet wat voor jurk prinses Amalia droeg. “Ik heb niet de kans gehad om de koninklijke familie te zien. Wel heb ik veel contact gehad met bezoekers langs de route. Die kwamen uit het hele land.”
En contact is een van de redenen voor John om dit vrijwilligerswerk te doen. “Het is geweldig om met mensen te werken, om mensen te ontmoeten. Vorige maand heb ik op de Nijmeegse Vierdaagse ook nog blaren staan prikken. Geweldig evenement, superervaring.”
Veel aandacht krijgen de vrijwilligers van de EHBO niet. Het lijkt alsof iedereen het vanzelfsprekend vindt dat ze onbetaald een groot deel van hun vrije tijd in dienst stellen van de medemens. John tilt er niet zo zwaar aan: “Het is altijd fijn om waardering te krijgen, maar uiteindelijk doen we het vanuit onze eigen passie. We hebben allemaal een EHBO-tic.”