Streetwise: praktische verkeerstraining op school

“Door zelf te oefenen kunnen kinderen situaties beter inschatten”

We gaan weer naar school! Iedereen kent de leus op de spandoeken boven de weg aan het einde van de zomer. De volwassen verkeersdeelnemers worden zo alert gemaakt op de weer naar schoolgaande kinderen. Maar hoe zit het met de kinderen zelf? De ANWB ontwikkelde een project om basisschool- kinderen te leren omgaan met het verkeer.

“Uit onderzoek onder onze leden bleek dat ouders graag wat meer verkeerseducatie wilden voor hun kinderen”, vertelt Guido Wijnstekers van de ANWB. “We zijn gaan kijken wat er al op de markt was en kwamen uit bij een project in Oostenrijk. Een deel van ons huidige project werd daar al jaren uitgevoerd. We hebben het naar Nederland gehaald en uitgebreid zodat er lessen voor alle klassen van de basisschool zijn. Uiteindelijk is dat in 2006 uitgegroeid tot het Streetwise project waarbij zes teams door het hele land werken en per jaar bijna duizend scholen bezoeken.”

Professionele instructeurs
Streetwise is een verkeersprogramma waarbij professionele instructeurs een ochtend naar een school gaan voor verkeerslessen. Per twee klassen krijgen de leerlingen een praktische training passend bij hun leeftijd. Zo wordt bij groep één en twee onder andere spelenderwijs getraind op verkeersgeluiden en oversteken. Wordt er bij groep drie en vier gedemonstreerd met een electro-auto wat er gebeurt als je geen gordel draagt. Mogen groep vijf en zes in een echte auto zelf remmen om te zien wat een remweg inhoudt en is er bij groep zeven en acht aandacht voor fietsen in het verkeer.
Een van de deelnemende scholen was de Evangelische Basisschool De Rank in Arnhem. “Heel veel activiteiten hadden te maken met bewustwording van wie je bent en hoeveel invloed je hebt in het verkeer”, vertelt leerkracht Erik Hendriksen. “Veel kinderen komen bij ons op de fiets of met het openbaar vervoer naar school. En hoewel het fietsonderdeel van groep zeven en acht een stuk minder spectaculair was dan remmen in een heuse auto, was dit uiterst leerzaam. Juist omdat het overeenkomt met de praktijk en kinderen uit die klassen zelfstandig naar school fietsen.”

Organisatie
“Het was wel een hoop werk van te voren, meer werk dan we hadden ingeschat”, vervolgt Hendriksen. “Voor het programma is er ruimte nodig in een aula, op een plein, in een gymzaal én er moet wegruimte zijn. Wij zitten echter midden in de stad en dus moesten wij voor twee van de vier programma’s locaties ergens anders zoeken en een vergunning bij de gemeente regelen om ergens een parkeerplaats te mogen gebruiken. Dat kostte wel de nodige organisatie, want ook het vervoer van alle kinderen naar die plekken moest geregeld worden. Maar we hebben het allemaal gedaan en achteraf was het zeker de moeite waard. Voor een volgende keer weten we hoe het moet en kan het ook wat sneller.”

Ervaringen
“De evaluaties die de scholen invullen na afloop zijn over het algemeen erg positief”, vertelt Wijnstekers. “De scholen geven het project gemiddeld een 8,5. Uiteraard zijn er ook verbeterpunten. Die nemen we jaarlijks mee in onze evaluatie, zo nodig passen we het programma aan.” Ook Hendriksen is tevreden: “Als het aan ons ligt zouden we over twee jaar gewoon weer meedoen. Bij het project hoort ook een oogtest. Veel ouders hadden naar aanleiding van die test hun kind meegenomen naar de opticien als dat nodig bleek. Zij namen het ook serieus en waren enthousiast over het project.”

“De kinderen kwamen uit zichzelf met positieve reacties. Dat ze bepaalde dingen nu beter begrepen doordat ze in de praktijk hadden geoefend en de gevolgen hadden gezien. Bijvoorbeeld het verschil tussen fietsen door ruw zand en over natte bladeren. Door het te doen merkten ze daadwerkelijk het verschil. Als school is het onmogelijk om die situaties zo na te bootsen, daar hebben we de materialen niet voor. Bovendien wisten de instructeurs het goed te brengen en de kinderen erbij te betrekken. Zij hebben een duidelijk aandeel in dit project.”